In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze tiende en laatste aflevering hoor je Jeanne van Heeswijk, een kunstenaar die in haar eentje natuurlijk geen collectief is, maar wel al heel lang en in veel wisselende samenstellingen collectief werkt. Voor haar is collectief maken een poreus proces dat continu in beweging is, en iets dat nodig is om samen in beweging te komen en invloed te hebben op je eigen toekomst.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze aflevering hoor je BOYBAND, de literaire boyband. Wout Waanders, Jelko Arts, Laurens van de Linde, Martin Rombouts en Koen Frijns combineren catchy popmuziek, zwoele knipogen en soepele heupbewegingen met de voordracht van poëzie en literatuur. Geheel volgens de wetten van de boyband zijn de leden in herkenbare karakters verdeeld, en is er de voortdurende dreiging van een break-up omdat iemand zonodig solo wil gaan.  

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze aflevering hoor je We Make Carpets, bestaande uit ontwerpers Marcia Nolte en Stijn van der Vleuten, en beeldend kunstenaar Bob Waardenburg. Ze gaan de wereld over om op aanvraag, specifiek voor een bepaalde plek, een installatie te maken met één type object. Vaak is het iets uit ons dagelijks leven waar we weinig aandacht voor hebben, zoals een paperclip, een potlood of een schuursponsje. Het trio koopt een enorme voorraad van dit object in en begint de stuks naast elkaar te leggen - of hangen, in hun meer recente werk. Met ongelooflijk veel precisie en soms wekenlange arbeid, ontstaat er een visueel overdonderend patroon - dat je blik op dat alledaagse object voor altijd verandert.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze aflevering hoor je het ontwerperscollectief Pink Pony Express, dat voor projecten neerstrijkt in situaties waar overheden en burger met elkaar in conflict zijn. Zo ontworpen ze in aanloop naar de Brexit samen met vissers in Urk een gouden vissersoorbel, die als symbool van politieke vertegenwoordiging werd gedragen door Europarlementariër Annie Schrijer-Pierik en minister Carola Schouten. En in 2013 - het Nederland-Ruslandjaar - deden ze gezamenlijk performances in Sint-Petersburg, toen Poetin net een verbod op groepsvorming had afgekondigd.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze aflevering is het Rotterdamse muziek- en performance-collectief Club Gewalt te gast. Ze maken al tien jaar met veel succes voorstellingen, die sterk zijn geïnspireerd door popcultuur en de belevingswereld van de millennial, en hun pijlen richten op de grootste problemen van onze tijd. Ze maakten bijvoorbeeld Antropoceen, de Musical, een alles-erop-en-eraan muziekspektakel over de verwoestende invloed van de mens op de aarde. Maar voor hun jubileumvoorstelling Ten Year Anniversary richtten de makers hun blik naar binnen, en moesten ze de pijnlijke conclusie trekken dat wit privilege binnen hun collectief voor ongelijkheid tussen leden zorgt.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze aflevering hoor je productiehuis Lowrey Foley McClane, bestaande uit het kernteam van beeldend kunstenaar Brian Elstak, creatief producenten Edmée Loupatty en Macarena Loma Yevenes, en creatief directeur Giuseppe du Crocq. Per project sluiten één of meerdere van de 17 overige leden aan. Het collectief heeft een grote diversiteit aan projecten: van podcast tot dansavond, van muziekalbum tot fotoboek, en van talkshow tot muurschildering. Naast dat de leden elkaar creatief ondersteunen, voelen ze zich ook verantwoordelijk voor het begeleiden van jong talent uit een volgende generatie makers.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

Dit keer is BOG. te gast, een collectie (zonder -f, want een samenvoeging van individuen) theatermakers. BOG. maakt talige voorstellingen, waarin de leden proberen grip te krijgen op thema’s die te groot zijn om vast te pakken. In 2013 maakten ze als vers afgestudeerde twintigers de voorstelling BOG. Een poging het leven te herstructureren, als zoektocht naar de blauwdruk van een leven dat iedereen grosso modo leidt. Tien jaar later is er de voorstelling BOG.2.Een nieuwe poging het leven te herstructureren - die veel meer draait om individuele ervaringen. En zo komt er elk decennium een nieuwe voorstelling van BOG., waarin het leven op de voet wordt gevolgd.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

Dit keer is De Onkruidenier te gast, bestaande uit Jonmar van Vlijmen, Rosanne van Wijk en Ronald Boer. Ze zijn zelfbenoemd ‘ecosysteemfuturisten’ - ze zoeken in de natuur naar ideeën voor de onvermijdelijke aanpassing die we als mensen moeten gaan doen om in een veranderend landschap te overleven. Bijvoorbeeld in het meerjarenproject Sweet-Sweat, waarin wordt vooruitgekekenn naar een leven met zout water.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze aflevering zijn kunstenaars te gast die betrokken zijn bij De School in Breda. Het gaat om een losvaste groep kunstenaars, die werken en samenzijn vanuit waarden als meerstemmigheid en het ontbreken van een hiërarchie. Hun samenwerking en omgang met elkaar is gebaseerd op vertrouwen en het geven van ruimte, en blijft bewust weg van een sluitende definitie, omdat een definitie altijd iets omlijnt - en daardoor automatisch iets anders uitsluit.

In een speciale reeks van Kunst is Lang - Kunst is Collectief - onderzoeken we hoe je als kunstenaar collectief kunt werken. In tien afleveringen vertellen kunstenaarscollectieven over hoe ze samenwerken, en wat hun overwegingen, twijfels, frustraties en overtuigingen zijn. 

Kunst is Collectief is een initiatief van online kunstmagazine Mister Motley en onderzoeksprogramma Collective Making. Dit project aan kunstacademie ArtEZ in Arnhem verkent hoe studenten meer kunnen samenwerken en welke vormen dat kan aannemen. Na 10 afleveringen Kunst is Collectief, keert Kunst is Lang weer terug in de reguliere vorm.

In deze eerste aflevering is Questions Collective te gast, bestaande uit Tessel Brühl, Roos Pollmann, Flavia Faas en Céline Talens. Hun projecten beginnen vanuit affiniteit met een sociaal thema, zoals gentrificatie, zelfzorg of vrijheid, en vervolgens wordt per geval bekeken hoe een project het beste gestalte kan krijgen. Dat kan een internetmusical zijn, een performance op straat met levensgrote make-up-attributen en een geluidswerk dat je door een buurt leidt, of een installatie waarin je tussen bakstenen van een schuim een video bekijkt over een berg bakstenen die ervan droomt ooit Mount Fuji te worden. Het collectief werkt zeer gestructureerd en heeft eigen rituelen en een curieuze manier van catering om tot goede resultaten te komen.

In de documentaire Kitten of vluchteling? probeert Tina Farifteh te achterhalen hoe onze empathie voor vreemdelingen werkt: Oekraïners in nood halen we met onze eigen auto op, terwijl mensen van verder weg of met een ander uiterlijk niet welkom zijn. Het werk ligt qua onderwerp in het verlengde van haar video-installatie The Flood, waarin je wordt ingeklemd tussen drie manshoge beeldschermen met beelden van de zee, terwijl een robotstem opdreunt hoeveel vluchtelingen op een bepaalde datum omkwamen tijdens hun poging Europa te bereiken. Dat werk onderzoekt de kwaadaardige metafoor van vluchtelingen als bedreigend water - ‘een tsunami van vluchtelingen, ons land wordt overspoeld door vluchtelingen’ - terwijl het juist de vluchtelingen zelf zijn wiens leven bedreigd wordt door het water. Toen Tina tijdens de filmopnames voor deze installatie de dijk opklom om de Waddenzee te bekijken, werd ze verliefd op het mooie uitzicht en verruilde Amsterdam voor het Friese dorpje Sexbierum - waar het ruime, vlakke landschap op wonderbaarlijke wijze herinneringen aan haar geboortestad Teheran omhoog haalt.

De natuurtaferelen van Jessica Skowroneck zijn met zwierige, energieke kwaststreken geschilderd. Ze bevinden zich vaak op de grens van abstractie en figuratie. Haar meest recente werk bestaat volgens Jessica uit ‘innerlijke landschappen’: er is een verband tussen de woeste Zweedse natuur waarin ze is opgegroeid, het platte Nederland waar ze nu woont, en de kwesties die haar op het moment van schilderen het meest bezighouden.

Pleun Gremmen tovert in hun videowerken digitale werelden tevoorschijn, met behulp van 3D-animaties. De onderwerpen van dit werk dringen zich op vanuit frustratie. Zo dompelde Pleun zich onder in extreem-rechtse internetfora en bestudeerde onder meer de geradicaliseerde terrorist die in 2019 in Christchurch 51 mensen vermoorde. Ook maakte hen werken over de baarmoeder, waar Pleun in hun eigen leven diens relatie mee bevraagt.

Als de sculpturen van Dieke Venema personages zouden zijn, zou je ze kunnen omschrijven als ingetogen, weifelend en bescheiden. Dieke maakt ze van ‘lullig materiaal’, en geeft ze een amorfe vorm, die slechts in de verte lijkt op iets dat je herkent. Haar beelden zijn daardoor nooit stellig en onwrikbaar, en lijken tussen alle definities in te vallen - wat precies de bedoeling is.

Foto: Jelle Dijkstra

Jop Vissers Vorstenbosch is naar eigen zeggen een ‘schilder die er van alles bij verzint.’ Bijvoorbeeld door zijn schilderijen te tonen in zelfgebouwde sculpturale omgevingen, die een sterk bepalende context toevoegen, maar ook door een lichtbak als basis te nemen en er verschillende lagen beschilderd plexiglas voor te plaatsen. Zo ontstaan er schilderkunstige installaties waarin, in plaats van de lagen verf bij een traditioneel schilderij, lagen van licht en materiaal het beeld bepalen. Voor onder meer festival Into The Great Wide Open zet Jop deze combinatie in om een groep meterslange werken te maken die refereren aan het haperende licht van een stervende tl-balk.

Foto: Linda Stulic

In de schilderijen en collages van Elma Čavčić is de Bosnische burgeroorlog uit jaren ‘90 altijd aanwezig. Soms op de voorgrond, in de vorm van geweren of silhouetten van soldaten, soms in verhulde, sluimerende vorm op de achtergrond, wanneer je op het eerste gezicht een zorgeloze familiepicknick bij een rivier ziet afgebeeld - totdat je ziet dat de lichamen in het water niet zwemmen maar drijven. Veel taferelen die Elma toont, zijn ontleend aan de fragmentarische herinneringen die haar ouders sporadisch met haar willen delen. De werken leggen een traumatisch verleden vast, en dienen tegelijkertijd als breekijzer voor nieuwe gesprekken. Zo ook bij de tentoonstelling die Elma samen met Jovana Štulić maakte, een kunstenares uit een Servische familie: vanuit de oorlog bezien de vijand.

Loran van de Wier is zowel kok als kunstenaar, en orkestreert performances waarin in kleine groepjes gegeten wordt. Hij kookt met lokale producten en geeft aandacht aan zaken waar we normaal gesproken overheen kijken: van de manier waarop eten verbouwd is, tot de microben die via de handen van de boer op een groente belanden, en via het lichaam van degene die de groente eet weer verder verspreid worden.

Daan Paans maakt multimediale installaties, bestaande uit video’s, sculpturen en foto’s. In veel van zijn projecten draait het om de vraag hoe iets verbeeld is, omdat dat veel zegt over de opvatting van de maker. Zo onderzocht Daan hoe het figuur van de leeuwmens - half leeuw, half mens - al eeuwenlang verandert maar tóch herkenbaar blijft, hoe een beeldje van een vruchtbaarheidsgodin in diverse hoeken van de wereld anders wordt nagemaakt, en hoe de weergave van de natuur onze verhouding ermee verraadt - van bezield en verheven ten tijde van de romantiek, tot een voorspelde fluoriserende weergave in het jaar 2472.

Foto door Gerjan van Rooij

Cecilia Rebergen worstelt met weerbarstig, vaak industrieel materiaal: een 400 kilo wegende rubberen transportband, meterslang canvas of grote, stalen platen. Ze worden in hun meest interessante vorm gefixeerd, en vervolgens beschilderd met letters en beeldtekens uit schriften over de hele wereld. Zo ontstaan er sculpturen die van alles communiceren - maar wat dat precies is blijft raadselachtig.

Lise Sore maakt tekeningen van diens naakte lichaam, die soms metersgroot bungelen in een ruimte, met grafiet op doorschijnende doek. Deze zwart-witte tekeningen zijn de directe vertaling van een foto, genomen op een moment dat Lise een heftige emotie doormaakt. Tijdens het tekenen is er volop gelegenheid om de emotie te doorwerken, en er een medogenloos, universeel beeld van te maken - zodanig universeel dat Lise diens haar heeft afgeschoren, en geen sieraden of tatoeages draagt die de nadruk op diens persoonlijkheid leggen.